Περνώντας από το Αρχοντικό Σουλιώτη στο Μεταξοχώρι κάποιος μπορεί να πληροφορηθεί για πολλά μικρά κρυφά επεισόδια της ιστορίας του κάμπου της Αγιάς -να διαβάσει, για παράδειγμα, για την όμορφη Βενετσιάνα πριγκίπισσα Κάρλα που έδωσε το όνομά της στην αποξηραμένη, πια, λίμνη, καθώς και για το κάστρο που οι Βενετοί έχτισαν στην περιοχή. ‘Όμως η περιοχή κρατάει κι άλλα μυστικά για το τι άφησαν οι Βενετοί εκεί, όπως την περίφημη χορωδία των Βενετών μαστόρων που έπλασε μια μακρόχρονη τοπική παράδοση και ευθύνεται για τη δημιουργία χορωδιών στα γύρω χωριά. Απρόσμενα, σχεδόν κατά λάθος, ανακάλυψα μια χορωδία που κρατούσε με περηφάνια το αυθεντικό όνομα του χωριού της και παρουσίαζε μια ιδιότυπη εκδοχή του μπελκάντο, μπολιασμένη με το ελεύθερο πνεύμα της περιοχής -μπελκάμπο, όπως και οι ίδιοι το αποκαλούν. Απλοί και ανεπιτήδευτοι άνθρωποι όλοι τους. Yπεράνω χρημάτων, αφού το μόνο που ζήτησαν ήταν άνθη από την αγαπημένη τους Μελιβοία (άλλη μια παλιά παράδοση του κάμπου, όπως αργότερα έμαθα) και με απροσδόκητες φωνητικές δυνατότητες. Με ξεχωριστή χαρά τους παρουσιάζω στην πρώτη τους συμμετοχή σε ηχογράφηση.
 
Βάιος Αθανασούλας, μουσικολόγος